بسم الله الرحمن الرحیم
خیلی چیزها در عصر حاضر ...
می توانند مصداق ناقه حضرت صالح علیه السلام باشند...
که ما باید سهم آب مان را با آن ها تقسیم کنیم...
ولی بواسطه ذنب...
سهم آن ها را نمی دهیم...
و ناقه تلف می شود....
و ما از عاقبت امر نمی ترسیم...
فلا یخاف عقباها...
یاحق
بسم الله الرحمن الرحیم
مهمترین رکن زندگی خانواده است..
از بین خانواده های که در روستا وجود دارد..
من منیژه خانوم را از همه بیشتر دوست دارم..
شش دختر دارند ...
ولی هنوز مادرند..
خانواده...
صله رحم...
مهمانی..
دیدن نوه ها و نبیره ها....
حس زندگی است...
حس جریان داشتن زندگی...
قشنگ ترین صحنه های زندگی....
مهمانی رفتن و مهمان آمدن است...
برای همین دوست دارم در بزرگترین مهمانی های سال شرکت کنم...
مجلس های امام حسین علیه السلام...
اربعین..
نیمه شعبان....
خوش به حال زایران کوی دوست....
یاحق
بسم الله الرحمن الرحیم
مادر من ....
مادر من...
من وقتی نوزاد بودم...
یک روز در خیابان های روستای مان...
من شیر نداشتم...
و به زعم مادر لوس ام..
داشتم از بدون شیری هلاک می شدم...
مادرم نزد سکینه خانم و غلام عباس می روند...
با چشمان گریان...
و شیر بز می گیرند...
و خوشحال بر می گردند خانه....
این قضیه تراژدیک هست...
چون در خانه ای که بودند، شیر بود...
شیر همه اهالی روستا...
ولی قابل دادن به من نبود....
جلوی چشم مادرم به یک نوزاد دیگر دادند..
ولی به من ندادند....
بگذریم...
دیروز روز فوت غلام عباس بود....
رفتند نزد سکینه خانم...
خدا رحمت شأن کند..
نه برای اینکه به من شیر دادند...
بلکه برای اینکه یک مادر گریان را خوشحال کردند...
مادر من در حس مادری اور دوز کردند....
حس مادری زیادی اش هم خوب نیست.....
امان از مادربزرگ من...
که حس مادری مادرم را دست کم گرفتند...
و یک عمر این خاطره تلخ را برای مادرم ساختند...
یاحق
بسم الله الرحمن الرحیم
کلونی مورچه ....
در این کتاب در مورد یک مفهوم خیلی صحبت می شود...
در کل کتاب قشنگی است...
مفهوم center - determinestic
به زبان خودمان مرکزیت قطعی...
مثل ارکستر..
اینکه جمعیت ها رهبر دارند...
مثل حرکت پرندگان که مانند v است...
اینکه پرندگان به تصادف مکان خود را تعیین می کنند ..
یا رهبر گروه از آن ها می خواهند
که در جای خودشان باشند..
و این آرایش را بگیرند...
مرکزیت قطعی می گوید که قطعا رهبر دارند...
نمی دانم چرا هنوز صحبت کردن مورچه ها با هم..
یا پرندگان با هم برای عده ای جا نیفتاده...
و هنوز فرمون باید..
به مورچه ها مقصد مواد غذایی را بگوید...
خیلی راحت...
مورچه ها، پرندگان و غیره...
همه با هم حرف می زنند و حتی شاید تمرین می کنند..
که این گونه پرواز کنند...
مثل مورچه ای که به دوستان اش گفت...
به خانه بروید ..
تا حضرت سلیمان علیه السلام...
و سپاه ایشان شما را زیر دست و پا له نکنند...
در حدیث داریم...
به هر دو نفری که مسیولیت می دادند..
یک نفر را رییس دیگری می کردند...
مدل دیگری که در کتاب جالب بود...
آتش گرفتن جنگل بود...
روش های توسعه مدل هم جالب بود..
وزیدن باد...
اینکه به تصادف شعله جهش داشته باشد...
و به جای نزدیکان و همسایه ها یک دفعه چند درخت آن ور تر را بسوزاند..
مثلا در دنیای واقع...
یکدفعه به آدم غریبه ای برخورد می کنیم...
و شایعه ای پخش می شود... :دی...
یعنی قدرت پخش دارد...
کلا من در زندگی تابع اصول ام...
تا کتاب نخوانم...
دست به اجرا نمی زنم...
هرچند که بلد باشم...
نمی دانم چرا...
ولی اول باید اصولی وارد آن علم و حیطه علمی شوم...
بعد وارد اجرا شوم...
و متاسفانه کتاب ها ۱۰۰۰ صفحه اند...
و من مدام در حال خواندن :)))
در حال حاضر دارم دنیای مصنوعی می سازم..
اینکه دو نوع ورود داریم..
یک قانون نوشتن و ساختن دنیا از جز به کل یا کل به جز..
یا رفتار گرا و تعریف چند رفتار ساده و تعمیم آن به دنیای بزرگ...
کتاب قشنگی است...
یاحق
بسم الله الرحمن الرحیم
در حال مطالعه یک کتاب هستم مرتبط با مدل سازی عامل گرا..
اینکه فرض کنیم یک دنیا با 50 نفر شروع شود...
هر 50 نفر، هرکدام 100 تومان داشته باشند...
در هر بار اجرای مدل نفری یک تومان..
به تصادف به یکی از 50 نفر دهند..
توزیع دارایی افراد چگونه می شود؟!
به این صورت می شود که
بیشتر ثروت
در اختیار ۱۰ درصد جامعه قرار می گیرد...
حال یک دنیای دیگری بسازیم...
با یک توزیع مشخص دارایی ابتدایی را بین افراد تقسیم کنیم...
توزیع اش را هنوز تصمیم نگرفتم...
نمایی یا نرمال؟!
بعد دو نوع کاربر داریم..
سید و غیر سید..
هر بار اجرا عامل ها خمس و زکات و صدقه دهند...
یک پنجم دارایی به کاربران سید نیازمند... (با کمترین دارایی)
یک دهم دارایی به کاربران غیر سید نیازمند...
بعد از اجرای این مدل...
توزیع دارایی به چه صورت خواهد شد...
باز هم بیشتر ثروت نزد ۱۰ درصد جامعه خواهد بود؟!
هنوز اجرا نکردم...
ولی جای تصادف را منطق می گیرد...
شاید اولی تبذیر باشد..
بریز و بپاش...
ولی دومی منطق باشد...
یک پنجم، یک دهم و نیازمند...
کلا به ساختن فضای مجازی و مصنوعی...
و آزمایش کردن سناریوهای مختلف
روی مردم علاقه مندم...
اینکه جهان بینی های مختلف...
چه اینده ای را می سازند...
یاحق
بسم الله الرحمن الرحیم
جالب است حدود الله...
در مبحث طلاق، صدقه ، ارث و شناخت پیامبر..
جاهایی که دعوا است...
حدود الله تعریف می شود....
زن و شوهر...
یتیم و سفیه و قیم...
ارث بین فرزندان و خواهران و برادران..
منافقان و پیامبر اکرم صل الله علیه و آله و سلم...
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ
یَـٰٓأَیُّهَا ٱلنَّاسُ ٱتَّقُواْ رَبَّکُمُ ٱلَّذِی خَلَقَکُم مِّن نَّفۡسٖ وَٰحِدَةٖ
وَخَلَقَ مِنۡهَا زَوۡجَهَا
وَبَثَّ مِنۡهُمَا رِجَالٗا کَثِیرٗا وَنِسَآءٗۚ
وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ ٱلَّذِی تَسَآءَلُونَ بِهِۦ وَٱلۡأَرۡحَامَۚ إِنَّ ٱللَّهَ کَانَ عَلَیۡکُمۡ رَقِیبٗا 1
وَءَاتُواْ ٱلۡیَتَٰمَىٰٓ أَمۡوَٰلَهُمۡۖ
وَلَا تَتَبَدَّلُواْ ٱلۡخَبِیثَ بِٱلطَّیِّبِۖ
وَلَا تَأۡکُلُوٓاْ أَمۡوَٰلَهُمۡ إِلَىٰٓ أَمۡوَٰلِکُمۡۚ إِنَّهُۥ کَانَ حُوبٗا کَبِیرٗا 2
وَإِنۡ خِفۡتُمۡ أَلَّا تُقۡسِطُواْ فِی ٱلۡیَتَٰمَىٰ
فَٱنکِحُواْ مَا طَابَ لَکُم مِّنَ ٱلنِّسَآءِ مَثۡنَىٰ وَثُلَٰثَ وَرُبَٰعَۖ
فَإِنۡ خِفۡتُمۡ أَلَّا تَعۡدِلُواْ فَوَٰحِدَةً أَوۡ مَا مَلَکَتۡ أَیۡمَٰنُکُمۡۚ ذَٰلِکَ أَدۡنَىٰٓ أَلَّا تَعُولُواْ 3
وَءَاتُواْ ٱلنِّسَآءَ
صَدُقَٰتِهِنَّ نِحۡلَةٗۚ
فَإِن طِبۡنَ لَکُمۡ عَن شَیۡءٖ مِّنۡهُ نَفۡسٗا فَکُلُوهُ هَنِیٓـٔٗا مَّرِیٓـٔٗا 4
وَلَا تُؤۡتُواْ ٱلسُّفَهَآءَ أَمۡوَٰلَکُمُ ٱلَّتِی جَعَلَ ٱللَّهُ لَکُمۡ قِیَٰمٗا
وَٱرۡزُقُوهُمۡ فِیهَا
وَٱکۡسُوهُمۡ
وَقُولُواْ لَهُمۡ قَوۡلٗا مَّعۡرُوفٗا 5
وَٱبۡتَلُواْ ٱلۡیَتَٰمَىٰ حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغُواْ ٱلنِّکَاحَ
فَإِنۡ ءَانَسۡتُم مِّنۡهُمۡ رُشۡدٗا
فَٱدۡفَعُوٓاْ إِلَیۡهِمۡ أَمۡوَٰلَهُمۡۖ
وَلَا تَأۡکُلُوهَآ إِسۡرَافٗا وَبِدَارًا أَن یَکۡبَرُواْۚ
وَمَن کَانَ غَنِیّٗا فَلۡیَسۡتَعۡفِفۡۖ
وَمَن کَانَ فَقِیرٗا فَلۡیَأۡکُلۡ بِٱلۡمَعۡرُوفِۚ
فَإِذَا دَفَعۡتُمۡ إِلَیۡهِمۡ أَمۡوَٰلَهُمۡ فَأَشۡهِدُواْ عَلَیۡهِمۡۚ وَکَفَىٰ بِٱللَّهِ حَسِیبٗا 6
لِّلرِّجَالِ نَصِیبٞ مِّمَّا تَرَکَ ٱلۡوَٰلِدَانِ وَٱلۡأَقۡرَبُونَ
وَلِلنِّسَآءِ نَصِیبٞ مِّمَّا تَرَکَ ٱلۡوَٰلِدَانِ وَٱلۡأَقۡرَبُونَ
مِمَّا قَلَّ مِنۡهُ أَوۡ کَثُرَۚ
نَصِیبٗا مَّفۡرُوضٗا 7
وَإِذَا حَضَرَ ٱلۡقِسۡمَةَ أُوْلُواْ ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡیَتَٰمَىٰ وَٱلۡمَسَٰکِینُ
فَٱرۡزُقُوهُم مِّنۡهُ
وَقُولُواْ لَهُمۡ قَوۡلٗا مَّعۡرُوفٗا 8
وَلۡیَخۡشَ ٱلَّذِینَ لَوۡ تَرَکُواْ مِنۡ خَلۡفِهِمۡ ذُرِّیَّةٗ ضِعَٰفًا
خَافُواْ عَلَیۡهِمۡ
فَلۡیَتَّقُواْ ٱللَّهَ وَلۡیَقُولُواْ قَوۡلٗا سَدِیدًا 9
إِنَّ ٱلَّذِینَ یَأۡکُلُونَ أَمۡوَٰلَ ٱلۡیَتَٰمَىٰ ظُلۡمًا
إِنَّمَا یَأۡکُلُونَ فِی بُطُونِهِمۡ نَارٗاۖ
وَسَیَصۡلَوۡنَ سَعِیرٗا 10
یُوصِیکُمُ ٱللَّهُ فِیٓ أَوۡلَٰدِکُمۡۖ
لِلذَّکَرِ مِثۡلُ حَظِّ ٱلۡأُنثَیَیۡنِۚ
فَإِن کُنَّ نِسَآءٗ فَوۡقَ ٱثۡنَتَیۡنِ
فَلَهُنَّ ثُلُثَا مَا تَرَکَۖ
وَإِن کَانَتۡ وَٰحِدَةٗ
فَلَهَا ٱلنِّصۡفُۚ وَلِأَبَوَیۡهِ لِکُلِّ وَٰحِدٖ مِّنۡهُمَا ٱلسُّدُسُ مِمَّا تَرَکَ
إِن کَانَ لَهُۥ وَلَدٞۚ فَإِن لَّمۡ یَکُن لَّهُۥ وَلَدٞ وَوَرِثَهُۥٓ أَبَوَاهُ
فَلِأُمِّهِ ٱلثُّلُثُۚ
فَإِن کَانَ لَهُۥٓ إِخۡوَةٞ
فَلِأُمِّهِ ٱلسُّدُسُۚ مِنۢ بَعۡدِ وَصِیَّةٖ یُوصِی بِهَآ أَوۡ دَیۡنٍۗ
ءَابَآؤُکُمۡ وَأَبۡنَآؤُکُمۡ
لَا تَدۡرُونَ أَیُّهُمۡ أَقۡرَبُ لَکُمۡ نَفۡعٗاۚ
فَرِیضَةٗ مِّنَ ٱللَّهِۗ إِنَّ ٱللَّهَ کَانَ عَلِیمًا حَکِیمٗا 11
وَلَکُمۡ نِصۡفُ مَا تَرَکَ أَزۡوَٰجُکُمۡ
إِن لَّمۡ یَکُن لَّهُنَّ وَلَدٞۚ
فَإِن کَانَ لَهُنَّ وَلَدٞ
فَلَکُمُ ٱلرُّبُعُ مِمَّا تَرَکۡنَۚ
مِنۢ بَعۡدِ وَصِیَّةٖ یُوصِینَ بِهَآ أَوۡ دَیۡنٖۚ
وَلَهُنَّ ٱلرُّبُعُ مِمَّا تَرَکۡتُمۡ
إِن لَّمۡ یَکُن لَّکُمۡ وَلَدٞۚ
فَإِن کَانَ لَکُمۡ وَلَدٞ
فَلَهُنَّ ٱلثُّمُنُ مِمَّا تَرَکۡتُمۚ
مِّنۢ بَعۡدِ وَصِیَّةٖ تُوصُونَ بِهَآ أَوۡ دَیۡنٖۗ
وَإِن کَانَ رَجُلٞ یُورَثُ کَلَٰلَةً أَوِ ٱمۡرَأَةٞ وَلَهُۥٓ أَخٌ أَوۡ أُخۡتٞ
فَلِکُلِّ وَٰحِدٖ مِّنۡهُمَا ٱلسُّدُسُۚ
فَإِن کَانُوٓاْ أَکۡثَرَ مِن ذَٰلِکَ
فَهُمۡ شُرَکَآءُ فِی ٱلثُّلُثِۚ
مِنۢ بَعۡدِ وَصِیَّةٖ یُوصَىٰ بِهَآ أَوۡ دَیۡنٍ
غَیۡرَ مُضَآرّٖۚ وَصِیَّةٗ مِّنَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ عَلِیمٌ حَلِیمٞ 12
تِلۡکَ حُدُودُ ٱللَّهِۚ
وَمَن یُطِعِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ
یُدۡخِلۡهُ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِی مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِینَ فِیهَاۚ وَذَٰلِکَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِیمُ
البقرة (229)
الطَّلاقُ مَرَّتانِ
فَإِمساکٌ بِمَعروفٍ أَو تَسریحٌ بِإِحسانٍ
وَلا یَحِلُّ لَکُم أَن تَأخُذوا مِمّا آتَیتُموهُنَّ شَیئًا
إِلّا أَن یَخافا أَلّا یُقیما حُدودَ اللَّهِ فَإِن خِفتُم أَلّا یُقیما حُدودَ اللَّهِ
فَلا جُناحَ عَلَیهِما فیمَا افتَدَت بِهِ
تِلکَ حُدودُ اللَّهِ
فَلا تَعتَدوها
وَمَن یَتَعَدَّ حُدودَ اللَّهِ فَأُولئِکَ هُمُ الظّالِمونَ
البقرة (230)
فَإِن طَلَّقَها فَلا تَحِلُّ لَهُ مِن بَعدُ
حَتّى تَنکِحَ زَوجًا غَیرَهُ
فَإِن طَلَّقَها
فَلا جُناحَ عَلَیهِما أَن یَتَراجَعا
إِن ظَنّا أَن یُقیما حُدودَ اللَّهِ وَتِلکَ حُدودُ اللَّهِ یُبَیِّنُها لِقَومٍ یَعلَمونَ
یَـٰٓأَیُّهَا ٱلنَّبِیُّ إِذَا طَلَّقۡتُمُ ٱلنِّسَآءَ
فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ
وَأَحۡصُواْ ٱلۡعِدَّةَ
وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ رَبَّکُمۡ
لَا تُخۡرِجُوهُنَّ مِنۢ بُیُوتِهِنَّ
وَلَا یَخۡرُجۡنَ إِلَّآ أَن یَأۡتِینَ بِفَٰحِشَةٖ مُّبَیِّنَةٖ
وَتِلۡکَ حُدُودُ ٱللَّهِ وَمَن یَتَعَدَّ حُدُودَ ٱللَّهِ فَقَدۡ ظَلَمَ نَفۡسَهُۥ
لَا تَدۡرِی لَعَلَّ ٱللَّهَ یُحۡدِثُ بَعۡدَ ذَٰلِکَ أَمۡرٗا
المجادلة (4)
فَمَن لَم یَجِد فَصِیامُ شَهرَینِ مُتَتابِعَینِ مِن قَبلِ أَن یَتَماسّا
فَمَن لَم یَستَطِع
فَإِطعامُ سِتّینَ مِسکینًا
ذلِکَ لِتُؤمِنوا بِاللَّهِ وَرَسولِهِ
وَتِلکَ حُدودُ اللَّهِ وَلِلکافِرینَ عَذابٌ أَلیمٌ
البقرة (187)
أُحِلَّ لَکُم لَیلَةَ الصِّیامِ الرَّفَثُ إِلى نِسائِکُم
هُنَّ لِباسٌ لَکُم وَأَنتُم لِباسٌ لَهُنَّ
عَلِمَ اللَّهُ أَنَّکُم کُنتُم تَختانونَ أَنفُسَکُم
فَتابَ عَلَیکُم وَعَفا عَنکُم
فَالآنَ باشِروهُنَّ
وَابتَغوا ما کَتَبَ اللَّهُ لَکُم
وَکُلوا وَاشرَبوا حَتّى یَتَبَیَّنَ لَکُمُ الخَیطُ الأَبیَضُ مِنَ الخَیطِ الأَسوَدِ مِنَ الفَجرِ
ثُمَّ أَتِمُّوا الصِّیامَ إِلَى اللَّیلِ
وَلا تُباشِروهُنَّ وَأَنتُم عاکِفونَ فِی المَساجِدِ
تِلکَ حُدودُ اللَّهِ
فَلا تَقرَبوها
کَذلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ آیاتِهِ لِلنّاسِ لَعَلَّهُم یَتَّقونَ
المجادلة (5)
إِنَّ الَّذینَ یُحادّونَ اللَّهَ وَرَسولَهُ
کُبِتوا کَما کُبِتَ الَّذینَ مِن قَبلِهِم
وَقَد أَنزَلنا آیاتٍ بَیِّناتٍ وَلِلکافِرینَ عَذابٌ مُهینٌ
التوبة (63)
أَلَم یَعلَموا أَنَّهُ مَن یُحادِدِ اللَّهَ وَرَسولَهُ
فَأَنَّ لَهُ نارَ جَهَنَّمَ خالِدًا فیها
ذلِکَ الخِزیُ العَظیمُ
المجادلة (20)
إِنَّ الَّذینَ یُحادّونَ اللَّهَ وَرَسولَهُ
أُولئِکَ فِی الأَذَلّینَ
التوبة (112)
التّائِبونَ العابِدونَ الحامِدونَ السّائِحونَ الرّاکِعونَ السّاجِدونَ
الآمِرونَ بِالمَعروفِ وَالنّاهونَ عَنِ المُنکَرِ
وَالحافِظونَ لِحُدودِ اللَّهِ
وَبَشِّرِ المُؤمِنینَ
یاحق
یاحق
بسم الله الرحمن الرحیم
واژه اصاب...
رسیدن..
مثل باران باریدن..
مثل رعد و برق..
مثل طوفان شن...
مثل خشک شدن درختان...
سییات ما عملوا...
مثلا اگر جایی بیابان زدایی نشد..
طوفان شن است..
از طرفی گناه قوم لوط...
گناه قوم صالح...
ص (36)
فَسَخَّرنا لَهُ الرّیحَ تَجری بِأَمرِهِ
رُخاءً
حَیثُ أَصابَ
التغابن (11)
ما أَصابَ مِن مُصیبَةٍ
إِلّا بِإِذنِ اللَّهِ
وَمَن یُؤمِن بِاللَّهِ یَهدِ قَلبَهُ وَاللَّهُ بِکُلِّ شَیءٍ عَلیمٌ
الحدید (22)
ما أَصابَ مِن مُصیبَةٍ فِی الأَرضِ وَلا فی أَنفُسِکُم
إِلّا فی کِتابٍ مِن قَبلِ أَن نَبرَأَها
إِنَّ ذلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسیرٌ
هود (89)
وَیا قَومِ لا یَجرِمَنَّکُم شِقاقی
أَن یُصیبَکُم مِثلُ ما أَصابَ قَومَ نوحٍ أَو قَومَ هودٍ أَو قَومَ صالِحٍ
وَما قَومُ لوطٍ مِنکُم بِبَعیدٍ
الروم (48)
اللَّهُ الَّذی یُرسِلُ الرِّیاحَ
فَتُثیرُ سَحابًا فَیَبسُطُهُ فِی السَّماءِ کَیفَ یَشاءُ
وَیَجعَلُهُ کِسَفًا فَتَرَى الوَدقَ یَخرُجُ مِن خِلالِهِ
فَإِذا أَصابَ بِهِ مَن یَشاءُ مِن عِبادِهِ إِذا هُم یَستَبشِرونَ
آل‌عمران (117)
مَثَلُ ما یُنفِقونَ فی هذِهِ الحَیاةِ الدُّنیا کَمَثَلِ ریحٍ
فیها صِرٌّ
أَصابَت حَرثَ قَومٍ ظَلَموا أَنفُسَهُم
فَأَهلَکَتهُ وَما ظَلَمَهُمُ اللَّهُ وَلکِن أَنفُسَهُم یَظلِمونَ
آل‌عمران (165)
أَوَلَمّا أَصابَتکُم مُصیبَةٌ
قَد أَصَبتُم مِثلَیها
قُلتُم أَنّى هذا
قُل هُوَ مِن عِندِ أَنفُسِکُم
إِنَّ اللَّهَ عَلى کُلِّ شَیءٍ قَدیرٌ
النساء (72)
وَإِنَّ مِنکُم لَمَن لَیُبَطِّئَنَّ
فَإِن أَصابَتکُم مُصیبَةٌ
قالَ قَد أَنعَمَ اللَّهُ عَلَیَّ إِذ لَم أَکُن مَعَهُم شَهیدًا
النحل (34)
فَأَصابَهُم سَیِّئَاتُ ما عَمِلوا
وَحاقَ بِهِم ما کانوا بِهِ یَستَهزِئونَ
التوبة (50)
إِن تُصِبکَ حَسَنَةٌ تَسُؤهُم
وَإِن تُصِبکَ مُصیبَةٌ یَقولوا قَد أَخَذنا أَمرَنا مِن قَبلُ وَیَتَوَلَّوا وَهُم فَرِحونَ
یاحق
بسم الله الرحمن الرحیم
و اما واژه امت...
امت کتاب دارد..
اجل دارد..
نذیر دارد....
لجاثیة (28)
وَتَرى کُلَّ أُمَّةٍ جاثِیَةً
کُلُّ أُمَّةٍ تُدعى إِلى کِتابِهَا
الیَومَ تُجزَونَ ما کُنتُم تَعمَلونَ
الحجر (5)
ما تَسبِقُ مِن أُمَّةٍ أَجَلَها
وَما یَستَأخِرونَ
الأنبیاء (92)
إِنَّ هذِهِ أُمَّتُکُم أُمَّةً واحِدَةً
وَأَنا رَبُّکُم فَاعبُدونِ
المؤمنون (43)
ما تَسبِقُ مِن أُمَّةٍ أَجَلَها
وَما یَستَأخِرونَ
الأعراف (159)
وَمِن قَومِ موسى
أُمَّةٌ یَهدونَ بِالحَقِّ وَبِهِ یَعدِلونَ
هود (118)
وَلَو شاءَ رَبُّکَ لَجَعَلَ النّاسَ أُمَّةً واحِدَةً
وَلا یَزالونَ مُختَلِفینَ
یوسف (45)
وَقالَ الَّذی نَجا مِنهُما
وَادَّکَرَ بَعدَ أُمَّةٍ
أَنا أُنَبِّئُکُم بِتَأویلِهِ فَأَرسِلونِ
النمل (83)
وَیَومَ نَحشُرُ مِن کُلِّ أُمَّةٍ
فَوجًا
مِمَّن یُکَذِّبُ بِآیاتِنا فَهُم یوزَعونَ
النحل (120)
إِنَّ إِبراهیمَ کانَ أُمَّةً قانِتًا لِلَّهِ حَنیفًا
وَلَم یَکُ مِنَ المُشرِکینَ
طه (107)
إِنّا أَرسَلناکَ بِالحَقِّ بَشیرًا وَنَذیرًا
وَإِن مِن أُمَّةٍ
إِلّا خَلا فیها نَذیرٌ
الأعراف (181)
وَمِمَّن خَلَقنا أُمَّةٌ یَهدونَ بِالحَقِّ وَبِهِ یَعدِلونَ
الزخرف (22)
بَل قالوا إِنّا وَجَدنا آباءَنا عَلى أُمَّةٍ
وَإِنّا عَلى آثارِهِم مُهتَدونَ
المؤمنون (52)
وَإِنَّ هَٰذِهِۦٓ أُمَّتُکُمۡ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ
وَأَنَا۠ رَبُّکُمۡ فَٱتَّقُونِ
آل‌عمران (113)
لَیسوا سَواءً مِن أَهلِ الکِتابِ
أُمَّةٌ قائِمَةٌ یَتلونَ آیاتِ اللَّهِ آناءَ اللَّیلِ وَهُم یَسجُدونَ
النحل (92)
وَلا تَکونوا کَالَّتی نَقَضَت غَزلَها مِن بَعدِ قُوَّةٍ أَنکاثًا
تَتَّخِذونَ أَیمانَکُم دَخَلًا بَینَکُم
أَن تَکونَ أُمَّةٌ هِیَ أَربى مِن أُمَّةٍ
إِنَّما یَبلوکُمُ اللَّهُ بِهِ وَلَیُبَیِّنَنَّ لَکُم یَومَ القِیامَةِ ما کُنتُم فیهِ تَختَلِفونَ
آل‌عمران (104)
وَلتَکُن مِنکُم أُمَّةٌ
یَدعونَ إِلَى الخَیرِ
وَیَأمُرونَ بِالمَعروفِ
وَیَنهَونَ عَنِ المُنکَرِ وَأُولئِکَ هُمُ المُفلِحونَ
الأعراف (34)
وَلِکُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ
فَإِذا جاءَ أَجَلُهُم لا یَستَأخِرونَ ساعَةً وَلا یَستَقدِمونَ
النحل (84)
وَیَومَ نَبعَثُ مِن کُلِّ أُمَّةٍ
شَهیدًا
ثُمَّ لا یُؤذَنُ لِلَّذینَ کَفَروا وَلا هُم یُستَعتَبونَ
یونس (19)
وَما کانَ النّاسُ إِلّا أُمَّةً واحِدَةً
فَاختَلَفوا
وَلَولا کَلِمَةٌ سَبَقَت مِن رَبِّکَ لَقُضِیَ بَینَهُم فیما فیهِ یَختَلِفونَ
یاحق
بسم الله الرحمن الرحیم
در متن قبلی واژه ملت توضیح داده شد...
اما قوم و امت مانده است...
قوم مومنین ..
قوم منکرون...
قوم طاغون..
و قوم انبیاء...
از قوم امتی هستند که...
ولی ملت قوم داشتیم..
قالَ إِنَّکُم قَومٌ مُنکَرونَ
ق (12)
کَذَّبَت قَبلَهُم
قَومُ نوحٍ وَأَصحابُ الرَّسِّ وَثَمودُ
الأعراف (159)
وَمِن قَومِ موسى
أُمَّةٌ یَهدونَ بِالحَقِّ وَبِهِ یَعدِلونَ
الحج (42)
وَإِن یُکَذِّبوکَ فَقَد کَذَّبَت قَبلَهُم
قَومُ نوحٍ وَعادٌ وَثَمودُ
الطور (32)
أَم تَأمُرُهُم أَحلامُهُم بِهذا
أَم هُم قَومٌ طاغونَ
هود (89)
وَیا قَومِ لا یَجرِمَنَّکُم شِقاقی أَن یُصیبَکُم
مِثلُ ما أَصابَ قَومَ نوحٍ أَو قَومَ هودٍ أَو قَومَ صالِحٍ وَما قَومُ لوطٍ مِنکُم بِبَعیدٍ
الشعراء (160)
کَذَّبَت قَومُ لوطٍ المُرسَلینَ
التوبة (14)
قاتِلوهُم یُعَذِّبهُمُ اللَّهُ بِأَیدیکُم وَیُخزِهِم وَیَنصُرکُم عَلَیهِم
وَیَشفِ صُدورَ قَومٍ مُؤمِنینَ
القمر (33)
کَذَّبَت قَومُ لوطٍ بِالنُّذُرِ
الشعراء (105)
کَذَّبَت قَومُ نوحٍ المُرسَلینَ
یاحق
بسم الله الرحمن الرحیم
اینکه جزا سییه مثل آن است..
اگر فردی در حسنه و سییه شفاعت فردی را بکند شریک است...
سییه باعث سیاه شدن صورت می شود...
مانند قطعه ای از شب
آیا آدم می تواند در دنیا این سیاه شدن را حس کند؟!
احساس کند صورت اش سیاه شده؟!
بعد منشأ اش را پیدا کند...
اینکه کدام سییه را انجام داده....
اصابت سییه یعنی چه؟؟
یعنی آدم با صحنه ای رو به رو می شود...
که به طور مثال به والدین توهین کند ؟!
یا صاحب اموال شود و بریز و بپاش داشته باشد..؟!
یا متکبرانه راه رود؟؟
یا مشرک شود؟!
برای مصیبت هم واژه اصاب به کار می رود...
الشورى (40)
وَجَزاءُ سَیِّئَةٍ
سَیِّئَةٌ مِثلُها
فَمَن عَفا وَأَصلَحَ
فَأَجرُهُ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ لا یُحِبُّ الظّالِمینَ
الإسراء (38)
کُلُّ ذلِکَ کانَ سَیِّئُهُ عِندَ رَبِّکَ
مَکروهًا
البقرة (81)
بَلى مَن کَسَبَ سَیِّئَةً
وَأَحاطَت بِهِ خَطیئَتُهُ
فَأُولئِکَ أَصحابُ النّارِ هُم فیها خالِدونَ
الروم (36)
وَإِذا أَذَقنَا النّاسَ رَحمَةً فَرِحوا بِها
وَإِن تُصِبهُم سَیِّئَةٌ بِما قَدَّمَت أَیدیهِم إِذا هُم یَقنَطونَ
النساء (79)
ما أَصابَکَ مِن حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ
وَما أَصابَکَ مِن سَیِّئَةٍ فَمِن نَفسِکَ
وَأَرسَلناکَ لِلنّاسِ رَسولًا وَکَفى بِاللَّهِ شَهیدًا
یونس (27)
وَالَّذینَ کَسَبُوا السَّیِّئَاتِ جَزاءُ سَیِّئَةٍ بِمِثلِها
وَتَرهَقُهُم ذِلَّةٌ
ما لَهُم مِنَ اللَّهِ مِن عاصِمٍ
کَأَنَّما أُغشِیَت وُجوهُهُم قِطَعًا مِنَ اللَّیلِ مُظلِمًا
أُولئِکَ أَصحابُ النّارِ هُم فیها خالِدونَ
آل‌عمران (120)
إِن تَمسَسکُم حَسَنَةٌ تَسُؤهُم
وَإِن تُصِبکُم سَیِّئَةٌ یَفرَحوا بِها
وَإِن تَصبِروا وَتَتَّقوا لا یَضُرُّکُم کَیدُهُم شَیئًا
إِنَّ اللَّهَ بِما یَعمَلونَ مُحیطٌ
النساء (85)
مَن یَشفَع شَفاعَةً حَسَنَةً یَکُن لَهُ نَصیبٌ مِنها
وَمَن یَشفَع شَفاعَةً سَیِّئَةً یَکُن لَهُ کِفلٌ مِنها
وَکانَ اللَّهُ عَلى کُلِّ شَیءٍ مُقیتًا
الأعراف (131)
فَإِذا جاءَتهُمُ الحَسَنَةُ قالوا لَنا هذِهِ
وَإِن تُصِبهُم سَیِّئَةٌ یَطَّیَّروا بِموسى وَمَن مَعَهُ
أَلا إِنَّما طائِرُهُم عِندَ اللَّهِ وَلکِنَّ أَکثَرَهُم لا یَعلَمونَ
غافر (40)
مَن عَمِلَ سَیِّئَةً فَلا یُجزى إِلّا مِثلَها
وَمَن عَمِلَ صالِحًا مِن ذَکَرٍ أَو أُنثى وَهُوَ مُؤمِنٌ
فَأُولئِکَ یَدخُلونَ الجَنَّةَ یُرزَقونَ فیها بِغَیرِ حِسابٍ
یاحق
