بسم الله الرحمن الرحیم
داستان را ادامه می دیم خلاصه به این جا رسیده بودیم که اینا قبول نکردن ولی مجبور شدن ساکت شن و اطاعت کنن البته سکوتشون هم لابد برای این بود که جایگاه ولایت نبی هنوز الحمدلله محکم بود و اینا اون قدر قدرت نداشتن که بخوان کاری کنن
"فلما فصل طالوت بالجنود قال ان الله مبتلیکم بنهر فمن شرب منه فلیس منی و من لم یطمعه فانه منی الا من اغترف غرفه بیده فشربوا منه الا قلیلا منهم"
جالبه این جا خود حضرت طالوت (علیه السلام) می گن حواستون باشه دارید آزمایش می شید حتی خودشون می گن که آزمایشه چی هم هست
آخه خدا خیلی مهربونه و عاشق آدماشه خدایی که برای اینکه می دونه ماشین خطرناکه برای این که آسیبی به بنده هاش نرسه اول ازشون امتحان رانندگی می گیره تا مطمئن شه می تونن درست رانندگی کنن و بهشون آسیب نمی رسه یا خدایی که 10، 12 سال به آدم درس می ده و ازش امتحانای مختلفی می گیره تا یه خونه، سد و جاده و . . . را درست بسازن تا رو سر بنده هاش خراب نشه این جور خدایی اصلا رسمش نیست که خودش داوطلبانه به بنده هاش آسیب برسونه . . .
خلاصه حضرت طالوت می گن این نهر وسیله ی آزمایشه اگه ازش آب بخورید از من نیستید جالبه که به نهر هم آزمایش شدن آخه آدم وقتی آب می خوره در تموم جونش آب نفوذ می کنه و به آدم یه روح دیگه می ده یعنی تمام قوا را به کار می اندازه حالا برای این جنگ تمام قوا باید به جای زنده شدن با آب نهر با آب محبت اطاعت از "ولی" سیراب شن . . .البته یکی دو دست آب مشکلی نداره دیگه خدا این قدرا هم سخت گیر نیست ولی خب باز همون آدما که هیچی سرشون نمی شه شروع می کنن به آب خوردن
" فلما جاوزه هو و الذین معه قالوا لا طاقه لنا الیوم بجالوت و جنوده"
باز این آدما کارشکنی می کنن و می گن ما زورمون به جالوت نمی رسه نه خیر زورتون می رسید وقتی بهتون می گن نخورید گوش نمی دید دیگه می خورید آخر عاقبت کار همین می شه در یه سری آیات دیگه داریم مثه همین آدمایی میان به پیامبر (صل الله علیه و آله) می گن شما برید جنگ ما نمی یاییم بالاخره می دونی که ما زن و بچه داریم کسی حواسش به خونمون نیست تو که در جریانی خدا هم خوب حالشون را می گیره به پیامبر(صل الله علیه و آله) می گه بی خیال اینا همون بهتر که نمی یان وسط جنگ کی می خواد اینا را جمع کنه همون بهتر که اصلا جلوی چشمتم نباشن . . .
قالوا الذین یظنون انهم ملقوا الله کم من فئه قلیه غلبت فئه کثیره باذن الله و الله مع صابرین
این جا به اون آیه "واستعینوا بالصبر و الصلاه و انها لکبیره الا علی الخاشعین الذین یظنون انهم ملاقوا ربهم " . . . .توجه کنید
یعنی دم این بنده های خدا گرم. می گن خیلی وقتا اتفاق افتاده که جمعیت قلیل بر جمعیت کثیر پیروز شده آخه این جمعیت زیاد همشون سیاهی لشکرن تو یه آیه دیگه داریم "لا یقاتلونکم جمیعا الا فی قری محصنه او من وراء جدر بأسهم بینهم شدید تحسبهم جمیعا و قلوبهم شتی ذلک بأنهم قوم لا یعقلون" آیه 14 سوه حشر
یعنی این منافقا، این آدم بدایی که جلوی آدم خوبا قرار می گیرن فقط بلدن پشت پرده داد و بیداد کنن وگرنه کاری ازشون بر نمی یاد شما فک می کنید اینا جمعشون جمعه ولی چون قلباشون پراکنده است هیچ کاری ازشون ساخته نیست . . . برای اینکه عقل به کار نمی بندن . . .
خلاصه آدم خوبای سپاه حضرت طالوت (علیه السلام) مثل یک بنیان مرصوص که قلبشون با هم گره خورده وای میستن جلوی یه سیاهی لشکری که دلاشون اصلن به هم نچسبیده تازه پراکنده هم هست و پیروز می شن . . . .
حالا این آدم خوبا کین آدمایی که از نماز و صبر استعانت گرفتن، اینایی که خاشعن و می دونن ملاقات با پروردگار وجود داره این قدر هم از صبر کمک گرفتن که خدا لقب صابر را بهشون داده تازه جالبه می دونن صبر حد و مرزی نداره برای همین تو آیات بعدی باز هم از خدا صبر می خوان . . .
آیه می گه: " و لما برزوا الجالوت و جنوده قالوا ربنا افرغ علینا صبرا و ثبت اقدامنا و انصرنا علی القوم الکافرین "
جالبه کافرین هم معرفه است یعنی این کافرین شناخته شده ان برای قوم . . .
فهزموهم باذن الله و قتل داود جالوت و ءاته الله الملک و الحکمه و علمه مما یشاء و لولا دفع الله الناس بعضهم ببعض لفسدت الارض ولکن الله ذو فضل علی العالمین
یعنی آخرش به اذن خدا پیروز شدن و حضرت داوود (علیه السلام) جالوت را کشت و تو آیات قبل گفته شد خدا به هر کی بخواد ملک و فرمانروایی می ده برای همین خدا خواست به حضرت داوود (علیه السلام) ملک و فرمانروایی و علم و حکمت بدهه بعدشم خدا می گه هر وقت آدم خوب و آدم بد پیدا شد آدم بدا را به کمک آدم خوبا از بین می برم وگرنه روی زمین فساد می شه و الله دارای فضل و بخششه بر جهانیان . . . .
تا داستانی دیگه خداحافظتون باشه :)
