مسئله مهم

مسئله دیگر مسئله درس و بحث نیست. مسئله، کشف چیز دیگری است

مسئله کشف راز است رازی شگرف

راز یافتن آهنربایی  است که همه نوع فلز را با هر چند درصد ناخالصی به خود جذب می کند. 

راز روحی که در هر جانی دمیده می شود و جان بی جان را به حرکت وا می دارد. روحی که همه را به خود جذب می کند، چراغی روشن که حتی نابینایان را نیز با صفای وجود خود بینا می کند،

مسئله راز کشف چگونگی ساختن و یا یافتن این چنین روح است.  

حرف حرف کشف است، حرف شهود، حرف راز صعود است.

روحی استوار که نه شاد می شود و نه ناراحت و نه ناامید، روحی که با تمام وجود و با سرعتی چون نور بالا می رود. به اوج می رود و تنها هم نمی رود همه را با خود بالا می برد، هر که را در راه باشد با هر توانی تنها لبیک کافی است برای بالا برده شدن.  

راز راز این است که چگونه انسان های بزرگ، بزرگ می شوند. مسئله چگونگی یاد گیری پرواز است، آن هم نه پرواز فردی پروازی جمعی به سوی نور. 

شخص مهم نیست چگونگی این که شخص انسان متعالی شود مهم است. 

این که چگونه و در چه مسیری امام، امام شد و شهید دکتر بهشتی و امثال او شهید.

مسئله این قدر بزرگ است که توان اندیشیدن روی هیچ مسئله دیگری نباشد. وقت تنگ است، گاه، گاه حرکت است. زمان بالا رفتن، چراغ تازه روشن شده فرصت ایستادن نیست. تا راه روشن است باید مسیر را یافت. 

صبح همچنان نفس می کشد . . .