وضعیت بحرانی :))

بسم الله الرحمن الرحیم

 

وضعیت روحی من بحرانی است...

 

عصرها که با پدر گرامی مسجد می روم...

پدرم می گویند..

صدای تنفس و هس هس ات...

مثل پیرزن ها و پیرمرد ها می آید..

 

این چندمین بار بود که تذکر دادند...

که اگر این قدر نفس کشیدن سخت است بگو دکتر برویم....

 

ولی مشکل از نفس تنگی نیست...

روح اجنه وقتی با روح موجود در سرم تلاقی پیدا می کنند.....

 

حتی حرف زدن و تکلم هم سخت می شود...

و واژه ها درست ادا نمی شوند...

 

انگاری یک هوای دایم در سر باشد...

که بخواهیم آن را از دهان خارج کنیم....

 

همین هوا جلوی حرف زدن و دیدن را می گیرد..

من به این هوا می گویم روح اجنه...

چون صدا دارد...

 

نمی دانم چند سال زنده باشم...

حتی در پیاده روی گاهی می خواهم بیفتم...

 

یعنی اکسیژن نیست ...

 

ولی گمان نمی کنم اطبا بفهمند مشکل کجاست...

با سی تی اسکن مغز و ریه مشکل حل نمی شود..

 

بخشی از روح سیاه شده...

دو روح مجزا سفید و سیاه دارد در یک کالبد زندگی می کنند...

و می خواهند رشد کنند و بزرگ شوند...

 

و گاهی یکی جای دیگری را تصاحب کند...

 

یک نقطه سیاه و یا سیاه چاله با مغناطیس ...

درون یک روح سفید ...

 

 

این نقطه سیاه از ته سرم...

بخش راست پشت سرم درد می گیرد..

 

و منشا این سیاهی است...

 

ولی الحمدلله در معاشرت با آدم ها...

می توانم لبخندی بر لب داشته باشم..

 

و بلاک های پشت چشمان ام رفع شده اند 

و پشت چشمان ام سبک شده اند...

 

یعنی سنگینی و سیاهی از چشمان ام رخت بسته است..

فقط گاهی می خواهد چشم راست ام را..

در دامی گیر بیاندازد ...

و با خود بکشد ...

 

اعصاب چشم راست ام..

یعنی همان نقطه سیاه هنوز درگیر است...

 

 

یاحق