محرم امسال

بسم الله الرحمن الرحیم

 

محرم امسال هم مانند پارسال..

مهمان روستای مان هستم...

 

ولی فرق پارسال با امسال در این است که..

پارسال همه انسان ها و آدم ها جدید بودند و من غریب...

 

ولی امسال همه صحنه ها قدیم هستند...

و من رفیق...

 

با تمام آدم های که پارسال از ایشان در هراس بودم..

امسال دوست ام...

تازه برای ام نذری هم می آورند..

و اگر در مجلس شأن غایب باشم سراغ ام را می گیرند..

 

کلی دوست روستایی 

و الحمدلله حاج آقایی امسال چراغ مسجد را روشن کرده..

 

پارسال بچه ها همه دور من و برادرم جمع می شدند..

و امین مجلس داری می کرد..

روضه می گذاشت و غیره ...

بدون امین...

برای ام محرم سخت است...

و حال و هوای چایی دادن و حضور در مجلس را نداشتم.....

 

ولی الحمدلله حاج آقا مجلس را روشن و گرم کردند....

و بچه ها دور ایشان جمع می‌شوند...

 

الحمدلله....

 

محرم پارسال محرم غریب بود...

محرم امسال محرم رفیق بود...

 

پارسال شاید بیشتر طلبیده بودم و بیشتر هوای محرم داشتم....

پارسال در شب بودم و امسال در روز...

 

الحمدلله توفیق شد روز اول محرم روزه بگیرم...

و شب اول محرم نماز با یازده سوره توحید بخوانم..

 

یعنی اگر امسال بمیرم

آن شاالله با اعتماد به روایت حاج عباس قمی به بهشت می روم :دی...

 

الحمدلله چشمان ام خوب شده...

یعنی می خوانم ولی مغزم می پذیرد و نمی سوزد...

 

فقط گاهی پاهای ام مثل گوشت بدون روح خواب می رود‌‌

این هم آن شاالله خوب می شود...

با پیاده روی...

 

باید روان ام را آرام کنم...

الحمدلله روان ام آرام است...

 

فقط وقتی بعضی وقت ها آشفته می شود..

و بعد خبر های اش می آید...

 

روان من روان من است..

یا روان کشور من...

 

آدم هر چقدر بزرگ باشد..

یعنی مملکت درون اش بزرگ باشد...

 

غم اش هم بزرگ است...

شادی اش هم بزرگ است...

 

روان کشور من...

الحمدلله به خاطر حضور حاج آقا..

 

کلا طلبه خوب است...

 

 

یاحق