میز کار

بسم الله

سلام

گویا این وبلاگ ما شده میز کار ما

و گویا هر چی هم تلاش کنیم نمی تونیم عادت نوشتن رو بذاریم کنار

در این جا برای کسی نمی نویسیم

ولی انگار یک پنجره است به سوی عالم غیب

یک مکان است برای اینکه در نفس مون یک سری چیزا نهادینه بشه

جالبه زندگی مدام تغییر هست

یه زمانی مونده بودیم بین رفتن و موندن

یه زمانی تصمیم گرفتیم که بمونیم

و حالا دوباره در شک ایم

نمی دونم ایران بودن ام مفید تر یا خارج رفتن

می دونم که اون جا احساس امنیت نمی کنم و زندگی سخته

ولی اون جا محیط جدید، آدما جدیدن عرصه جدید

البته اون جا هم دوست دارم کار فرهنگی کنم

فعلا مسئله مسئله ی تز محترم ارشد هست

می خوام برگردم به زندگی درسی مون و به عنوان یک دانشجوی شریف 

حواس مون باشه که اولین وظیفه مون این هست که از علم و استعدادمون استفاده کنیم

یادش بخیر یه زمانی دوست داشتیم موتور هواپیما اختراع کنیم

دیدیم نمی شه رفتیم سراغ موتور پرواز روح 

ولی نباید از دنیا غافل بود

دوست داریم از اعضای این پروژه های ملی باشیم و در یک گروه کار ارزشی کنیم

برخلاف اینکه اصولا در سلول انفرادی مون هستیم به شدت به کارهای تیمی علاقه داریم

نمی دونم ولی خیلی وقته احساس مفید بودن نداریم

تازه حس سربار بودن هم به مون دست داده

تو آرزوهامون همیشه قهرمان بودیم

و در زندگی عادی . . . 

خلاصه اینکه بازی کردن بسه و وقتش هست به عنوان یک دانشجوی مملکت کار حسابی بکنیم

از علم مون استفاده کنیم و درس بخونیم، درس خوندن زیباترین کار دنیاست

ان شاءالله می خواییم واقعا با یک عزم شخصی درس بخونیم

خدا در این راه پشت و پناه مان باشد

و من الله توفیق

یاحق