ما و برآب

بسم الله

روزی که بر آب راه افتاد 

نمی دونم اسم این وبلاگ برای چی این شد

نمی دونم ماجرای کشتی سواری از کجا شروع شد

انگار یک سفری شروع شده بود

که ما فقط خواهان شروع سفر بودیم

سفر، سفر خطرناکی بود گاهی کارهای به شدت خطرناکی ازمون سر زد

ولی پشت و پناه مون خدا بود

روزهای خوبی بود خیلی خوب ولی کم کم 

کم کم سفر جدی شد کم کم خدا آزمایش های سختی ما رو کرد

ولی این کشتی هم چنان در حرکت بود

یه سری جزایر رو کشف کردیم

یه سری جاها رفتیم 

پارسال کلا محو این سفر دریایی بودیم

و روح مون خیلی چیزا تجربه کرد

و مقصد بهشت بود . . . 

ما بالاخره بهشت رفتیم

کربلا رو می گیم

و الان

سفر هم چنان ادامه داره 

پرواز روح تا بی نهایت

ولی

ولی هر سفری توشه لازم داره برای حرکت

باید هزینه بلیط سفر رو داشت

ولی موجودی مون تموم شده آخه ته مونده اش را دادیم برای سفر

و از اون جایی که بسته سفر قرار دست نخورده باقی بمونه

فعلا از سیر و سیاحت خبری نیست

امسال رو گویا باید روی زمین دنیا موندگار باشیم و کار کنیم

موقف کنونی ما در جنگل های آمازون هست

این جا آب و هوا خیلی خیلی خوبه

برای همین هم عجله ای در تغییر مکان نداریم

می خواییم یه مدت در این مکان لنگر بندازیم و استراحت کنیم

دوست دارم در ساختن کشورمون کمک کنم 

فعلا نمی دونم چه جوری ولی اولویت اول حفظ پاکی و سلامت رئیس مملکت

این دو سال خیلی تلاش شد در سالم موندن این رئیس مملکت

ولی روز به روز هجمه حمله ها به مملکت بیشتر می شه

و اوضاع سخت تر می شه ولی باید زنده موند

این رو جدی می گیم ان شاءالله عمرا نمی ذاریم کسی نگاه چپ به رئیس مملکت مون بکنه

ما ان شاءالله زنده می مونیم هر چند که زنده موندن تو این دنیا خیلی سخته 

خدا بزرگه

یاحق