لوبیای سحر آمیز

بسم الله

دلم می خواست بذر توحید و خداپرستی در وجود آدم ها

رشدش مثل لوبیای سحرآمیز می بود

عاشق که می شوی می خواهی معشوقت را در تمام خانه های هستی بنشانی

تا تمام خانه ها رنگ و بوی دوست را دهند

غافل از اینکه او، بی اجازه 

به هیچ خانه ای وارد نمی شود

حتی اگر او خود، صاحب تمام خانه های عالم باشد

باز هم می گم سخت ترین زمان برای آدم وقتی هست

که طعم در وحدت بودن رو چشیده و الان مجبور در کثرت زندگی کنه

دوست دارم خلوت دل رو از اضداد بشویم

ولی گاهی این کار زمان می بره

می دونم راهش این هست که وقتی از یک صحنه بیرون اومدم

باید تنها از اون صحنه عبرت بگیریم

و در چاه اشتباهاتم نمونم

ولی این چاه خیلی عمیق تر از اونی هست که راحت بتونم ازش بیام بیرون

و واقعا خدا خودش باید سپاه کمکی بفرسته 

این بار امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) خودشون باید بیان فتح الباب کنن 

و من همچنان به امید زنده ام، به امید فتح الباب

اگر این بار هم ما رو ببخشن 

حراست سازمان رو ان شاءالله قوی تر می کنم

علاوه بر شورای عالی امنیت، وزارت اطلاعات رو هم راه اندازی می کنم

ان شاءالله تمام خیابون های مملکت درون رو هم علائم راهنمایی رانندگی می ذارم

و تا وقتی کسی گواهینامه نداشت اجازه رانندگی در خیابون های شهر رو بهش نمی دم

ما بسی از صحنه های قبلی عبرت گرفتیم 

فقط منتظریم پلمپ مملکت رو باز کنن

و کشتی مون از پارکینگ نیروی انتظامی آزاد بشه

ما منتظریم اندوخته هامون به مقداری برسه که بتونیم کشتی رو آزاد کنیم

ما به امید زنده ایم

التماس دعا

یاحق