بازگشت

بسم الله

می دانی عزیز دل 

رسم آدمی است که زمانی به آغوش مادرش بازگردد 

که دنیا او را وحشت زده کرده و هراسان و گریان به سوی رب خویش عودت می دهد

و چه زیبا مأمن امنی است آغوش مادر

آن زمان است که های های گریه می کنی برای سیاهی ها، 

های های گریه می کنی برای بی رحمی ها

ها های گریه می کنی برای تمام لحظاتی که تو با عشق به دیدار دنیا رفته بودی

و او با نفرت و نگاهی تلخ به سادگی ات می خندید

سادگی ات در ترک آغوش مادر و غفلت از نگاه مهربان او

ولی چه مهربان مادری است رب تو که برخلاف دنیا هنوز هم با نگاهی پر مهر به انتظار بازگشت توست

آری در انتظار بازگشت تو

حواست باشد این بار که به آغوش مادرت بازگشتی

دیگر دنیای به ظاهر زیبا تو را از رب مهربانت جدا نکند

حواست باشد به چشمان مهربان مادر و نگاه تلخ دنیا

حواست باشد به تمام سیاهی ها، بی رحمی ها و هراس ها و ترس هایش

حواست باشد انا لله و انا الیه راجعون . . . 

یاحق