یا هو

بسم الله

بار دیگر وقت آن رسیده 

که رنگ از خود بشوری و تهی از خود شوی

حال دیگر روح تو نیز از جسمت جدا شده و در آسمان هستی به نظاره فعل توست

که چگونه آفریدگارت آن را نیز مانند ابدان غیر به حرکت وامی دارد و به فعلیت می رساند

حال دیگر تو نیز خود را در قبضه ی قدرت لایتناهی می بینی

و هر چه را که او اراده کند خود را در آن حال دیده و راضی به رضای دوست می شوی

حال دیگر فرقی بین تو غیر نیست

همه در سیطره ربوبیت الهی خواست خدا را به فعلیت می رسانید

و اینک است که تو می فهمی تمام ضمایر من تو ما شما و ایشان بی معنی می شود و فقط یک ضمیر می ماند

و آن هم "هو" است . . . 

وقت آن رسیده که تو نیز بی خود شوی و بدانی که هر چه می کنی تنها اراده ی اوست

آری عزیز دل در آسمان هستی بنشین و نظاره گر این باش

که چه زیبا دوست صحنه ی زندگی تو را نیز خود آرایش می دهد

و چه زیبا فیلم نامه ای برایت نوشته و چگونه تو را نیز خود به حرکت وامی دارد. 

تا وقتی که "من" ای برایت بود مانند ذره ای بودی معلق در آب

که هم دیده می شد و هم گاهی ته نشین. 

ولی وقت آن است که تمامت حل شود و چون حل شدی

آن وقت است که تمامت نوشیده می شود چون آب

بدون اینکه نوشنده را رنجی باشد از درک تو 

در میان ذراتش و چه خوب است که در آخر

هیچ طعمی از تو نماند 

و فنا شوی در الله

چه خوب است که صبغه ات صبغه "هو" شود. . . . 

یاهو