توبه کردن و بیان کردن توبه

بسم الله

جالبه پیرو پست قبل

فرض کنید یه عده آدم 

در یک زمانی

یک حقیقتی را کتمان کنند

و افرادی را در دور خودشون جمع کنند

و باعث گمراهی یک عده آدم بشن

در حالی که در کتاب اون هدایت بیان شده باشه و اومده باشه

و این گونه جمعی را در مقابل یک حق و حقیقت بشورانند

مثل کاری که جناب طلحه و زبیر کردن

و با وجودی که به حقانیت امام علی (علیه السلام) ایمان داشتن

عده ای رو بر علیه ایشان جمع کردن . . . . 

حالا دیگه در این جور شرایطی صرف توبه کردن خالی درست نیست

بلکه باید اصلحوا

و بینوا 

هم به همراهش باشه

تا اون جمع از گمراهی دربیان

حالا دیگه این وظیفه اوناست 

که وقتی اسباب گمراهی یک عده رو فراهم کردن

این دفعه اون افراد رو  در معرض هدایت قرار بدن

و راه درست رو به شون نشون بدن

بخشی از یک حدیث داریم که: 

خداوند عزوجل نیز به پیامبری از پیامبرانش وحی فرستاد که به وی بگو 

به عزتم سوگند اگر به قدری مرا بخوانی که مفصل هایت از هم جدا شوند

دعایت را اجابت نمی کنم 

مگر اینکه آن کسانی را که به دعوت تو گمراه شدند

و در گمراهی مردند

برگردانی

و از عقیده ی باطل خود بازگردند . . . . 

پیوست (حدیث 747 از کتاب جهاد با نفس وسائل الشیعه- باب مشروط بودن توبه ی کسی که مردمان را گمراه نموده به اینکه آنان را به سوی حق بازگرداند)

هر چه خدا داند

و هر چه خدا خواهد

در پناه حق