وادی ترس
بسم الله
کردگارا!
عمری را هر چه کردم از برایت بود نه از ترست
حال که این گونه خود را برایم هویدا می کنی
چگونه بی ترس، تو را بپرستم؟!
کردگارا!
امانم ده
مرا دیگر جرئت زندگی کردن در وادی ترس نیست
و آنگاه که خوف و رجایت میزان شود
مرا دیگر طاقت ماندن نیست
کردگارا!
حال دیگر اگر توان آمدن هم نداشته باشم
جرئت ماندن هم ندارم
کردگارا!
ملتمسانه از تو می خواهم
تا تو خود
زمینه ی آخرین هجرتم را مهیا کنی
هجرت بی رجعتم را
کردگارا!
روحم عمری را صبوری کرده
عمری را بر در و دیوار قفس جانش زده
ولی حال کور سوی نوری
روزنه ای را برایش هویدا کرده
کردگارا!
حال دیگر هم قصد پرواز دارد
و هم توان پرواز
و او تنها به انتظار اذنی است از سوی تو برای پرواز
کردگارا!
در انتظارش نگذار
که اسماعیل وجودش طاقت تشنگی را ندارد
و به شراب نورت سیرابش کن
کردگارا!
پرنده وجودم بدجور بی قراری می کند
در بندش مخواه
در پناه حق
