نونوا

عزیزم بچه که بودم  (نه از لحاظ سنی :) ) همیشه با خودم فک می کردم خدا که این همه بنده هاش رو آزمایش می کنه 

خودش همیشه بیرون ماجراست و نمی فهمه بنده هاش چه قدر اذیت می شن .. . 

امروز که رفتم نونوایی دیدم شاطر بنده خدا روی میز جلوش گوله های خمیر بود 

و خودش کنار تنور بود و از سر و روش عرق می ریخت و با پختن هر نونی اون هم گرماش رو حس می کرد . . . .

اون می دونست برای پخته شدن خمیر نون، خمیر باید گرم شه و بپزه . . . .

ولی این شکلی نبود که خودش اون گرما رو حس نکنه . . . .

شاید نون یه بار فقط تو تنور می رفت ولی نونوا همیشه پای تنور بود . . . 

این اصلا اصلا مثال خوبی نیست ولی خدا اگه به خاطر سوختن ما ناراحت نمی شد 

این قدر سوره ی توبه رو با ناراحتی نمی گفت . . . 

البته ناراحتی خدا فرق می کنه با این جنس ناراحتی ما . . . .

البته واقعا نمی دونم . . . 

فقط و فقط می دونم که خدا خیلی مهربونه خیلی و خیلی دلش برای ما می سوزه خیلی . . .