نعمت

تو پست شکر نعمت خدا حرف از قریه زدیم و اینکه نعمت خدا رو شکر نکردن و اسراف کار بودن و . . .

جالبه تو آیه های 13 تا 19 یس هم بحث سر همین قریه هست البته نمی دونم همین قریه یا یه قریه ی دیگه :)

جالبه اون جا هم خدا گفته یه قریه را می خوام براتون مثال بزنم داشتیم : "وضرب الله مثلا قریه کانت ءامنه مطمئنه . . ." آیه 112 سوره نحل

"واضرب لهم مثلا اصحاب القریه اذ جاءها المرسلون"

جالبه این جا شاید خدا می خواد ادامه داستان قبلی رو بگه اون جا فقط خدا خود قریه را توصیف کرده بود و گفته بود که مؤمن و مطمئن بودن از بالا پایین هم براشون نعمت می اومد ولی شکر نعمت نکردن و به گرسنگی و بدبختی افتادن

شاید این جا خدا می خواد بگه این چه نعمتی بود که شکر نکردنش باعث عذاب شد و بدبختی آخه همه که قائل به این هستن که غذا را خدا می فرسته و ماشاءالله همه تو خوردن غذا هم که کم نمی ذارن. پس اون نعمتی که ازش استفاده نشد و کفرانش شد چی بود؟؟؟؟

" اذ ارسلنا الیهم اثنین فکذبوهما فعززنا بثالث فقالوا انا الیکم مرسلون"

جالبه خدا سه تا رسول براشون فرستاده یعنی رو این رسول و لزوم بودنش تو جامعه خیلی تأکید داشته

حالا این جا کفران نعمت شروع می شه . . . نعمتی که همون بودن "رسول خدا" تو جامعه است . . .

"قالوا ما انتم الا بشر مثلنا و ما انزل الرحمن من شئ ان انتم الا تکذبون"

از این جا این آدمای قریه شروع می کنن که بابا بی خیال، تو که از خودمونی، تو هم یه بشر هستی مثه ما و . . . بعدشم می گن دروغ نگید . . . 

هی روزگار فوقع ما وقع . . . ادامه ی داستان رو هم که می دونید . . .

جالبه تو چندتا آیه بعدیش داریم که رسولان خدا بر می گردن به این آدمای قریه می گن: 

  "قالوا طائرکم معکم ائن ذکرتم بل انتم قوم مسرفون" . . .

واقعا این سوره ی حمد خیلی باحاله هم عبدش هم صراط مستقیمش هم نعمتش و . . . 

در پناه حق