شرح صدر

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

جالبه بین آیات یه پیوستگی عجیب وجود داره یعنی شاید به ظاهر چند جای قرآن باشن ولی همشون رو یه چیزی تأکید می کنن

یعنی سیر مشخصی داره

مثلا هر وقت در مورد اطاعت رسول خدا و یا همون بشر به عنوان "ولی" خدا حرف به میون می یاد  آیات از خوردن و نخوردن شروع می شه یعنی ورودی رزق مادی و دنیوی

و بعدش می رسه به سوره ی حمد و مفاد اون 

تو آیات 121 تا 126 سوره ی انعام داریم: 

"و لا تأکلوا مما لم یذکر اسم الله علیه و انه افسق و ان الشیطین لیوحون الی اولیائهم لیجادلوکم و ان اطعتموهم انکم لمشرکون"

یعنی از چیزی که اسم الله روش نیست نخورید که این فسقه و شیطون به دوستاش وحی می کنه تا با شما مجادله کنن و اگه ازشون اطاعت کنید شما به راستی مشرک می شید یعنی شاید شیطون و دار و دستش اولین راهشون برای ورود به ما دادن رزق غیر حلاله . . . 

بعدش داریم

"او من کان میتا فاحیینه و جعلنا له نورا یمشی به فی الناس کمن مثله فی الظلمات لیس به خارج منها کذلک زین للکافرین ما کانوا یعملون"

یعنی آیا کسی که مرده بود بعدش زنده اش کردیم و بهش یه نور دادیم تا باهاش بین مردم راه بره مثه کسیه که همش تو تاریکی و خارج به شو نیست و این چنین اعمال کافران براشون تزیین شده یعنی همش تو تاریکن ولی نمی فهمن و این تاریکی براشون زینت داده شده به خاطر همین هم از تاریکی خوششون می یاد و هیچ تلاشی برای خارج شدن ازش نمی کنن

جالبه اون آدم اولی از همون اول تو نور نبوده بلکه اول تو تاریکی بوده  بعدش خدا زنده اش کرده و بعدش بهش نور داده که شاید همون قرآن باشه و حالا می تونه بین مردم زندگی کنه مثل یه جوجه و یا مثل یه آدم خوابیده که می دونه بیداری هست و پلکش رو باز می کنه . . . . 

در ادامه داریم

" و کذلک جعلنا فی کل قریه اکابر مجرمیها لیمکروا فیها و ما یمکرون الا بانفسهم و ما یشعرون

یعنی تو هر قریه یه سری سران مجرم قرار دادیم که توش مکر می کردن و این مکر فقط به ضرر خودشون بود ولی این رو نمی فهمیدن، بازم می گم فک کنم قریه می تونه مملکت درون هم باشه و سران مجرمش میشه نفس اماره که باید حواسمون بهش باشه

"و اذا جاءتهم ءایه قالوا لن نؤمن حتی نؤتی مثل ما اوتی رسل الله" این آیه خیلی باحاله خیلی وقتا شده تو زندگی روز مره می گن فلان کار رو بکنید می گیم فلانی شرایطش با ما فرق می کنه مثلا اون معلم داره کتاب داره استاد داره و همه ی نعمتای طرف رو ردیف می کنیم تا از زیر کار در بریم هیچ وقت به خودمون نمی گیم بابا اگه از ما خواستن لابد می دونستن که ما با اسباب خودمون هم می تونیم این کار رو بکنیم لابد ما هم می تونیم که ازمون خواستن مثلا به بچه می گی درس بخون تا فلان جا قبول شی می گه نه فلانی که می خواد قبول شه معلم خصوصی داره :) 

حالا این جا هم خدا می گه ایمان بیارید می گن ایمان نمی یاریم مگر اینکه همون چیزی که به رسول دادی به ما هم بدین

دم خدا هم گرم خوب جوابشون رو می ده، می گه من خودم می دونم به کی چی بدم و کی رو در کدوم جایگاه بذارم

 "الله اعلم حیث یجعل رسالته " و بعدش هم داریم " سیصیب الذین اجرموا صغار عند الله و عذاب شدید بما کانوا یمکرون"

از این جا دیگه وارد سوره ی حمد می شیم:)

"فمن یرد الله ان یهدیه یشرح صدره للاسلام و من یرد ان یضله یجعل صدره ضیقا حرجا کانما یصعد فی السماء کذلک یجعل الله الرجس علی الذین لا یؤمنون"

یعنی خدا هر کی رو بخواد هدایت کنه (اهدنا ی حمد :)) صدرش رو برای اسلام وسعت می ده و بزرگ می کنه و هر کی رو  بخواد به گمراهی ببره (والضالین حمد) صدرش رو تنگ می کنه جوری هم تنگ می کنه که این قدر فشار بهش می یاد که مثل یخ توی زمستون به جای اینکه اول آب بشه بعدش بخار بشه یه دفعه تصعید می شه اینم فشار این قدر زیاد بهش می یاد که یه دفعه می خواد صدرش تصعید بشه و خدا این چنین رجس و پلیدی راو برای عیر مؤمنین قرار می ده . . .

و اما می رسیم به اوج سوره ی حمد :)

"و هذا صراط ربک مستقیما قد فصلنا الایات لقوم یذکرون"

و خب این آیه هم که دیگه مشخصه :)

...................................................................................

جا داره ما هم برای مملکت درون خودمون و همه ی برآب نشینا دعا کنیم

اللهم اشرح لنا صدرنا 

و یسر لنا امرنا

واحلل عقده من لساننا 

یفقهوا قولنا 

در پناه حق