مقام مشورت با خانوما
چون به خاطر طولانی شدن ممکنه خونده نشه تو این پست مبحث قبلی را ادامه می دیم: (برای خودمون رفتیم رو منبرا خدا به مخاطب رحم کنه :))
و الوالدات یرضعن اولادهن حولین کاملین لمن اراد ان یتم الرضاعه و علی المولود له رزقهن و کسوتهن بالمعروف لا تکلف نفس الا وسعها لا تضار والده بولدها و لا مولود له بولده و علی الوارث مثل ذلک فان اراد افصالا عن تراض منهما و تشاور فلا جناح علیهما و ان اردتم ان تسترضعوا اولادکم فلا جناح علیکم اذا سلمتم ما ءاتیتم بالمعروف واتقوا الله واعلموا ان الله بما تعملون بصیر (آیه 233 سوره ی بقره)
و مادران - هرچند طلاق گرفته باشند- فرزندان خود را دو سال تمام شیر می دهند. این حکم برای کسی است که بخواهد دوران شیرخوارگی را تکمیل کند. و خوراک و پوشاک مادران در حد متعارف بر عهده پدر کودک است. و البته هیچ کس جز به اندازه توانش مکلف نیست. هیچ مادری نباید از رهگذر فرزندش زیان ببیند و هیچ پدری نیز نباید از رهگذر فرزندش زیان به او برسد. و اگر پدر کودک بمیرد مانند همان تکلیفی که بر عهده پدر بود بر عهده وارث اوست. و اگر پدر و مادر با رضایت و مشورت یکدیگر بخواهند فرزندشان را قبل از دو سال از شیر بازگیرند بر آن دو گناهی نیست. به شرط آن که حقوقی را که باید به مادر او می دادید، به خوبی و شایستگی بپردازید. و از حسابرسی خدا و عذاب او پروا کنید، و بدانید که خدا به آن چه می کنید بیناست.
این آیه را داشته باشین و تو دعای روز عرفه امام حسین (علیه السلام) محبتی را که خدا بهشون و به همه ی نوزادهای دنیا می کنه را خیلی قشنگ به زبون آوردن بخشیش را زیر آوردم:
و من قبل ذلک رؤفت بی بجمیل صنعک، و سوابغ نعمک، . . . ، و حفظتنی فی المهد طفلا صبیا، و رزقتنی من الغذاء لبنا مریا، و عطفت علی قلوب الحواضن، و کفلتنی الامهات الرواحم، و کلاتنی من طوارق الجان، و سلمتنی من الزیاده و نقصان، فتعالیت یا رحیم یا رحمان
و پیش از آن مهر ورزیدی با من به خوش رفتاری و نعمت شایان پدید کردی، . . .، و نگهداری ام کردی در گهواره که کودک خردی بودم و روزی ام دادی از غذای شیر گوارا و مهربان کردی بر من دل زنان پرستار و کفیلم کردی مادرهای خویش، و حفظم کردی از واردین شبانه ی جن و سالم داشتی از زیانی و کاستی، برتری تو ای مهربان بخشنده
حالا خدا در مورد این کودکی که این قدر حواسشون بهش هست می یان و توصیه می کنن دو سال کامل شیر بخوره و از طرفی در مورد این امر مهم که خیلی تصمیم گیری مهمی و تو آینده یه بچه تأثیر داره از واژه ی "تشاور" استفاده می کنن و می گن در این مورد خانوم و آقا باید با هم مشورت کنن. خب این موضوع اصلا حرف امام علی (علیه السلام) را نقض نمی کنه چرا؟! چون اولا خدا در این مورد می دونه که مادر نسبت به بچه اش بواسطه ی مهر و محبتی که خدا تو دلش گذاشته عاشق ترین موجوده و وقتی که مادر می گه نه دو سال شیر نخوره یعنی دریچه ی احساسش بسته شده و با احساس حرف نمی زنه یعنی در این وضعیت خودش برای محبتش عقال و پایبند گذاشته نیاز به عقال غیره نیست واسه همین تو این زمنیه باهاش مشورت کن یعنی فک کنم بشه هر وقت در احساس بسته شده و در موضوعاتی که حرفی از احساس نیست بشه مشورت کرد مثلا توی واقعه ی غدیر خم، خانوم ها هم با حضرت علی (ع) بیعت دادن و دستشون را گذاشتن تو آب و بیعت دادن.
جالبه وجود آب تو این موضوع هم خیلی قشنگه یعنی شاید از روی عقل کامل تصمیم گرفتن و چون لازمش بستن دریچه ی احساسه ولی یه زن کامل زنی است که هم عقل داره هم احساس پس وقتی از احساس خالی میشه و با عقل سالم تصمیم می گیره برای اینکه به عنوان یه زن کامل بیعت بده دستش را می زنه به آب و با آب و محبت ارتباط عاقلانه پیدا می کنه و کامل میشه و بیعت می ده (البته این طرز تفکر دیگه خیلی تخیله شما جدی نگیرید ما را :)) خلاصه یعنی خانوم ها هم بیعت می کنن. . . .
