پیوست مطلب قبلی :)

یه چیز دیگه هم بگم :)

توی مطلب قبل خیلی با حاله یعنی

اگه ما وفا به عهد کنیم و زهد پیشه کنیم از دنیا و مقامات پست اون، و خدا ما را کسی ببینه که به عهدش وفا کرده، خودش ما را قبول می کنه و نزدیک می کنه و ما را از گناه ها و معصیت پاک می کنه و بهمون علم می ده و ما را از غیب آگاه می کنه و . . . . 

یعنی به میزان درجه ی زهد خدا خودش حواسش به ما هست و اون وقت این ما نیستیم که گناه نمی کنیم بلکه خدا هست که نمی ذاره ما گناه کنیم. این ما نیستیم که کسب علم می کنیم این خدا هست که بهمون علم می ده و یعنی اگه زهد کردی نگو من خوبم این خداست که کاری می کنه که تو خوب شی

(البته این مخاطبم ماییما نه اماما آخه ماییم که به قول حاج آقا تا که دو تا خوبی می کنیم به خودمون می نازیم و می خواییم از فرداش ملائکه را ببینیم وگرنه حساب امام ها جداست و اونا اصلا ابعادشون بیشتر از ماست) ما فقط زهد می کنیم البته اون هم به خواست خداست :)