فکر می کنیم ؟!

الان خیلی فرق می کنه با قدیما . . . 

قدیما خیلی چیزا را نمی دونستم خیلی چیزا را هم می دونستم ولی باور نداشتم . . . 

نمی گم الان راضیم از این که باید یه چیزایی را قبول کنم که برای منِ قبلی وحشتناک بود ولی ناراضی هم نیستم . . .

می دونید دنیا خیلی گذراست واقعا مثه پلک زدنه، یه روز همه چی تموم میشه یه روز تو مجبوری یه چیزایی را قبول کنی، هر چی هم بزرگتر شی قرار نیست شادتر شی نه فقط تحمل بعضی از سختی هات بیشتر می شه، جداییت بیشتر می شه، مجبوری برای چیزهایی که قبلا ناممکن و تلخ تصور می کردی دلیل منطقی بیاری که باید قبول کنی و من همیشه از واژه باید بدم می اومده. دوست داشتم هیچ حد و مرزی وجود نداشته باشه برای هیچی . . .

می دونید شاید خیلی سخت باشه که یه مسیر را طی کنید برای بزرگ شدن و همین جور که پیش می رید می فهمید ته مسیر تنهایی محضه نه بهتر بگم هر چی پیش تر می ری می فهمی برای بزرگ شدن باید تنهاتر بشی باید وایسی باید در عین این که سرشار از احساسی از تموم هستی دل بکنی تا به هستی مطلق برسی 

اگه راه را درست بری و برسی چون به هستی مطلق رسیدی به خدا رسیدی، دیگه هیچ مشکلی نداری چون پنجره تموم موجودات عالم توسط خدا باز می شه اگه به خدا برسی خود خدا دنیا و آخرتت را تأمین می کنه خودش همه چی را درست می کنه ولی

ولی مشکل این جاست که تو وقتی تو راهی (البته فرض بر این که واقعا راهه به سوی خدا باشه) هی بر می گردی به عقب به دنیا نگاه می کنی و چون هنوز اونقدر بزرگ نشدی دلت می لرزه. گاهی خدا چون که بنده اش هستی چون می خواد دل بکنی خودش خیلی تلخ دلت را می کنه شاید برای اینکه اون شیرینیه خیلی زیاده

می دونید خدا یه عالمه دوست داره از حال یه عالمه آدم باخبره و این که بخواد تو فقط برای خودش باشی یعنی در ازای این تنهایی تو قراره یه عالم بهت بده

آدم خوبی نیستم ولی هیچ وقت دوست نداشتم و ندارم که دوستیم حالت معامله باشه دوست دارم خودم برا خدا همه چی بدم و خدا هم برام خیلی کارا کنه ولی این را هم فقط از خدا توقع دارم چون فقط خداست که از همه ی عوالمم و شرایطم خبر داره . . . 

می دونید به این ایمان دارم که اگر یه کسی بهم خوبی می کنه به خاطر بزرگواری خودشه نه خوبی من . . . 

آدما همه دنبال اینن که یه خوب یه بزرگ پیدا کنن و ازش الگو بگیرن حضرت عیسی (ع) هم خیلی شیک می گن من بی خدا کسی نیستم. . . 

یعنی هر چی رابطه خدا با بنده اش بیشتر باشه اون بنده عزیزتر می شه البته این عزیزی به خاطر خداست نه به خاطر خودش چون اگر یک درصد کسی بفهمه اون بی خداست و توش پوچه دیگه حاضر نیست حتی براش تره خورد کنه. . .  

یعنی همه چی برای خداست و راه رسیدن به خدا در عین سادگی خیلی سخته، نمی دونم چه جوری بگم ولی دل کندن از چیزای عزیز و دوست داشتنی سخته و اگر پات تو این راه بلغزه . . . هیچ اتفاقی نمی افته چون خدات خیلی بزرگه و حواسش بهت هست :) :) سر کار رفتین حسابی :)

یه عزیزی همیشه یه شعر قشنگ می خوند: نبسته ام به کس دل . . . 

گاهی اگه آدمی بودم که قرار بود با خودم معاشرت کنم از دست خودم خیلی شاکی می شدم چون همیشه عقلم بر احساسم الحمدلله حاکمیت داره . . . و این تنها برای خودم خیلی سخته . . . خیلی سخت