چند آیه
دوشنبه, ۹ بهمن ۱۳۹۱، ۱۱:۰۸ ق.ظ
- در آیه ای خدا می گه دونه و هسته را تو خاک می کاریم و جالبش اینه که هم برای صبح و هم برای دونه و هسته واژه ی فالق یعنی شکافنده را به کار می بره، خیلی جالبه یعنی هم دونه و هسته می شکافه هم صبح، دونه توی خاکه و اون جا تاریکه و اگر صبح را پوسته ی زمین در نظر بگیریم صبحم مثه دونه گرده و توی جو تاریکه حالا از توی دونه جوونه در می یاد و از توی پوسته ی زمین نور یعنی یه جوری انگار پوسته ی زمین پاره می شه همین جور که پوسته ی دونه پاره میشه. هر دو تا هم تو تاریکی. چیز دیگه ای که جالبه اینه که خدا می گن تاریکی بر و بحر نمی گن تاریکی آسمون بر و بحر یه جای دیگه قرآن هم وقتی درباره ی تاریکی آسمون حرف می زنن می گن السماء فیه ظلمات نمی گن ظلمات السماء البته شاید یه جای دیگه ی قرآن که من نخوندم این را هم بگن ولی یه جورایی تاریکی جالبه یعنی انگار یه فضایی که اختصاص داره به یه چیز
- اینکه سال قمری و شمسی داریم اینکه خدا این همه ستاره و سیاره را گذاشتن تا ساعت و نقشه باشن برای ما آدم ها و کلی چیزه دیگه هم خیلی قشنگه
- کلا دنیا خیلی قشنگ و تفکر آمیزه بعضی وقتا یه سری اتفاق می افته که آدم و عالم برنامه ریزی می کنن که نیفته ولی چون خدا می خواد میفته
- آیه ی 94 سوره ی انعام (و روز قیامت به آن ها گفته می شود:) همه ی شما تنها به سوی ما بازگشت نمودید همان گونه که روز اول شما را آفریدیم و آن چه را به شما بخشیده بودیم پشت سر گذاشتید و شفیعانی را که شریک در شفاعت خود می پنداشتید با شما نمی بینیم پیوندهای شما بریده شده است و تمام آن چه را تکیه گاه خود تصور می کردید از شما دور و گم شده اند. البته این شفاعتا فرق می کنه با شفاعت امامان معصوم و مقربینی که خدا بهشون اذن شفاعت داده
- آیه ی 71 سوره ی انعام (می گه بگو آیا غیر از خدا چیزی را بخوانیم که نه سودی به حال ما دارد نه زیانی و به عقب بر گردیم بعد از اینکه خدا ما را هدایت کرده است؟ همانند کسی که بر اثر وسوسه های شیطان در روی زمین راه را گم کرده و سرگردان مانده است در حالی که یارانی هم دارد که او را به هدایت دعوت می کنند به سوی ما بیا بگو تنها هدایت خداوند هدایت است و ما دستور داریم که تسلیم پروردگار عالمیان باشیم)
- آیه ی 52 سوره ی انعام (و لا تطرد الذین یدعون ربهم بالغداوه و العشی یریدون وجهه ما علیک من حسابهم من شئ و ما من حسابک علیهم من شئ فتطردهم فتکون من الظالمین. )یعنی و کسانی را که صبح و شام خدا را می خوانند و جز ذات پاک او نظری ندارند از خود دور نکن. نه چیزی از حساب آن ها برتوست و نه چیزی از حساب تو بر آن ها که اگر آن ها را طرد کنی و از ستمگران گردی.
- آیه ی 54 سوره ی مائده هم خیلی قشنگه (می گه آدمایی که خدا را دوست دارن و خدا دوستشون داره ذلیل هستن در برابر مؤمنان و عزیز هستن در برابر کافرا)
- آیه های آخر سوره ی حجرات هم فوق العاده است. درون مایش این بود که گمان بد در قبال هم نکنید که بعضی از گمان های بد گناهه، غیبت نکنید، اگه یکی یه خبری را بهتون می ده تا از صحتش مطمئن نشدین پخشش نکنید،همدیگه را به عناوین بد نخونید (مخصوصا روی قوم های مختلف القاب نذارین)، چون اختلاف نژادها برای تمایز بین قبایل و شناختن اون ها از همه و . . . و این که شاید فکر کنید یکی آدم بدی باشه ولی اون نفره از شما بهتر باشه
