حرف های ما و خدا
کردگارا سکوتم به معنای رضایت نیست و نه به معنای عدم رضایت بلکه برای این است که آن چه می توانم بگویم ارزش گفتن ندارد و آن چه را که ارزش گفتن دارد کردگارم نمی هلد
کردگارا سال های سال را سپری کردم در حالی که می خواستم بنده هایت از من راضی باشند و من را نیک بپندارند و هیچ کس از من راضی نشد
کرداگارا صباحی چند نیست که رضایت تو را می جویم و چنان مرا نزد خویش محبوب ساخته ای که استحقاق آن را ندارم
کردگارا دمی را در این دنیا سپری نکردم مگر این که بازدمم از نهادی منی نو بیرون می آمد.
کردگارا چه بسیار کسانم می پندارند که من را شناخته اند در حالی که من خویش از شناخت خویش ناتوانم
کردگارا دانستم که دنیا هدف دارد و من برای کاری در این جهانم، زین رو دانستم که شادیم از برای رسیدن به هدف است و غصه ام نیز.
کردگارا دانستم هر آن چه را که دارم از تو دارم، اگر خیری به من رسد لطف توست و اگر گزندی به من رسد یا مصلحت توست و یا کوتاهی من، زین رو صبوری را پیش گرفتم ولی کرداگارا بنده ام و خود در کتاب حقت گفتی که بنده عجول است.
کردگارا نمی گویم چرا می دانم که مصلحت توست ولی بگذار بگریم که گریستن به حال خود نعمتی است که به بنده گانت ارزانی داشتی
کردگارا عمری است که به جای تو خلق را می پرستیدم و تو با بزرگواریت محافظم بودی کردگارا حال که اراده کرده ام که به جای خلق تو را بپرستم نمی دانم که چه می کنی
کردگارا مرا تنها ساختی که جز خودت مأوایی برایم نباشد و هر آن دم که در خیالم جز تو گذشت و جز تو را، آن چنان که تو را می بایست ستایش کنم ستودم مرا به فراقش سوزاندی تا با فراقت نسوزم چراکه آن فقط سوزش است و این مرگ. کردگارا هر آن دم که خواستی این گونه مرا بسوزان چراکه مرا توان این سوختن است ولی توان آن سوختن نه.
کردگارا چنان خودت را در من بزرگ کن که به قول مولایم جز تو در نظرم حقیر شود.
کردگارا چنان اعتمادم را جلب کن و اعتماد به دیگرانم را سلب، که جز به تو اعتماد نکنم و جز از تو نخواهم و جز به یاری تو نیاندیشم.
کردگارم حقیرم کن در نفس خویش و بزرگم کن در نظر غیر از خویش.
کردگارا از بیرون جلوه ی تو باشم و از درون جلوه ی آن چه مرا از آن آفریدی
کردگارا چنان خودت را در نظرم بزرگ کن که اگر تمام خلایقت جملگی نه گفتند و مقصود من مقصود تو بودی، آرامش داشته باشم، ایمان داشته باشم و یقین
کردگارا نیتم را خالص کن که سبک و سنگینی کار برایم مهم نباشد، اگر خیر بود در هر حال آن را بزرگ بپندارم.
