مراتب خدا

و لعن الله امه دفعتکم عن مقامکم و ازالتکم عن مراتبکم التی رتبکم الله فیها . . . 

گاهی وقتا با خودم می گم برای آدمی که تمام راه ها را بستن فقط راه روستا می مونه :) این که بره و کشاورزی راه بندازه، آخه اول اول اون رزق طیب و حلالی که گفتیم بر می گرده به نیت و قربت الی الله دل کشاورزی که دونه ی کوچیک را با تمام عشق و محبتش در آغوش خاک می خوابونه و با خاک روی نازنینش را می پوشونه و تو دلش با خودش زمزمه می کنه که راست گفت خالق دانه که " افرایتم ما تحرثون؟ ءانتم تزرعونه ام نحن الزارعون " "آیا هیچ درباره ی آن چه که کشت می کنید اندیشیده اید؟ آیا شما آن را می رویانید یا ما می رویانیم ؟" و بعدش با آب محبت و عشق سیرابش می کنه . . . 

دقیقا مثه کاری که امام علی (ع) کرد اون وقت همون باغ و همون نخلستانا می شه محل ارتزاق کلی دانشجو و دانش آموز امام باقر (ع) و امام صادق (ع) و میوه علم و رستگاری می ده . . . . یعنی می شه یه رزق حلال و طیب . . . 

ولی خب اگه این طوریه همه برن کشاورز شن!!! جواب اینه که نه عزیز خدا به هر کسی توانایی هایی داده و در قبال اون سطح از علم و دانش و قدرت و ایمان و ثروت مسئوله اون دنیا ازش سؤال می شه که آیا با توجه به امکاناتی که داشتی وظیفت را در قبال بندگان من انجام دادی اگر کوتاهی کردی برای چی؟

واسه همین هم این قدر امام ها در گرفتن حقشون تلاش می کردن چون مسؤل بودن اون وقت یه سری آدم جاهل که فقط جلوی چشمشون را می بینن یه سری چیزا را نمی فهمن . . .

نمی فهمن که بدبخت اگه خدا می خواد امام (ع) امامت مردم را بکنه واسه اینه که همین تو سعادت مند شی همین تو هم دنیای خوب و شادی داشته باشی هم آخرت خوبی داشته باشی. . . 

نمی فهمن که امام (ع) هم شادی تو براش مهمه هم شادی اطرافیان تو امام (ع) یه جامعه شاد می خواد نه یه فرد. امام (ع) امت را می بینه نه توی محض را . . . 

مرغ فهمت را پرواز بده و بفهم که دنیا فقط همین قفس نیست یه هستی بزرگه . . . اون وقت این انسان هایی که بعدش خودشون می گن اگر فکر می کردیم الان این جا نبودیم همینا امام (ع) را از مرتبه ای که خدا براشون قرار داده ازل می کنن . . . 

می دونید دنیا یه زنجیره است و همه ی دنیا برای خدمت به توست پس تو باید بذاری که هر کی با توجه به توانایی و استعدادی که داره خدمتش را انجام بده تا تو زندگی شادی داشته باشی

اگر تو همه ی دنیا را در خدمتت ببینی و بفهمی برای توست دیگه حسد معنی نداره، خود بزرگ بینی معنی نداره، تفاخر معنی نداره چون هر چی تو داری برای خدمت به خلقه و در قبالش مسؤلی و هر چی هم دیگران دارن برای خدمت به توست و اگر عاقل باشی دوست داری به ثمر بشینه . . . .

یه فرق جالب هم بین غذای آماده و پختنی وجود داره توی غذای پختنی تو مواد را می دونی اندازش را می دونی طبع خودت را می دونی و مثه یه پزشک و مادر که جونت برات مهمه اون را آماده می کنی ولی غذای آماده نه فقط می خوریش . . . 

امروز می شد آسمون را تو زمین دید  . . . 

ما بلیط نداریم ولی با خودمون می گیم اگه قرار باشه اون تاریخ مشخص خونه باشیم خونه هستیم :) توکلت علی الله فهو حسبه

ماشاالله کان لا حول ولا قوه الا بالله علی عظیم

راستی ما از امروز باید دوباره فازی تمرین بنویسیم و یه ذره هم برای دکتر مطلب آماده کنیم ان شاالله فردا هم می ریم جمکران جمعه هم ان شاالله می خواییم بریم کوه دو تا متن هم موظیم تایپ کنیم واسه همین چند روزی نیستیم . . . .

در پناه حق

چشم . . .

می دونید چیه امروز سر کلاس زنجیره عرضه داشتیم با خودمون فک می کردیم که یه زنجیره ساده کلی فکر می خواد و اصول داره و . . . 

کلا مدیریتش خیلی پیچیده و سخته . . . 

البته به زبون علمی . . .

فکر کنید قرار باشه از یه خیابون رد شید اون وقت چشمتون این چشم که خدا داده نباشه یعنی قرار باشه به خاطر رد شدن فاصله ی بین ماشین و خودتون را تخمین بزنید سرعت اون را حدس بزنید طول خیابون را حساب کنید اون وقت سرعت خودتون را محاسبه کنید، سرعت نسبی خودتون و ماشین را حساب کنید تازه بعد از کل این محاسبات نتیجه بگیرید که حالا میشه از خیابون رد شد یا نه . اگر بیش از یه ماشین هم تو خیابون باشه که کار سخت تر هم میشه . . . .

اون وقت خدا این محاسبات را در یک چشم به هم زدن یا مدت کمتری برای ما می کنه و ما به صرف دیدن ماشین و خیابون می فهمیم باید رد شیم یا نه . . . .یعنی خدا بهمون چشمی داده که این محاسبات را راحت می کنه و ما اصلا فکر هم نمی کنیم . . . 

گاهی می گم اگر برای کارهای دیگه مثلا همین مدیریت زنجیره عرضه یه همچین چشمی داشتیم دنیا چی می شد، آخه اصلش هم وجود همچین چشمیه یعنی همون علم لدنی و ما همچنان مشتاقیم بدونیم راه حصولش چیه . . . .

یکی از دوستامون چشماش را لیزر کرده دیگه عینک نمی زنه شماره چشمشون هم بالا بود یعنی میشه یه وقت بشه که ما هم چشم دلمون را خدا لیزر کنه و مجبور نباشیم عینک بزنیم . . . 

توی یه خطبه از نهج البلاغه مطالب قشنگی بود . . . .البته نهج البلاغه همش عالیه . . . 

طاعت و بندگی خدا را پوشش جان خویش سازید نه جامه ی پیکر خود، و در عمق جان فرمانبردار حق باشید نه فقط در ظاهر. 

هر کس به دامن تقوا چنگ زند سختی هایی که بدو نزدیک گشته از وی دور گردد، اموری که بر کام وی تلخ گردیده شیرین شود، امواج فتنه هایی که گرداگردش را فرا گرفته از او فاصله گیرد، دشواری هایی که وی را به رنج انداخته برایش اسان شود، ابر کرامت که از بارش ایستاده بود بر وی ببارد، توسن رحمت که از وی رمیده بود به او روی آورد، چشمه سار نعمت که خشک گشته بود برایش روان گردد، و آسمان برکت که قطره قطره باریده بود سیل آسا ببارد. (قسمتی از خطبه 198)

عمل و اثر عمل

جالبه کامیون وقتی از کنار ماشین سبک یا آدم می گذره تا وقتی می گذره آدم می فهمه ولی تکون شدید نمی خوره ولی وقتی گذشت، رد شد، تازه بادش آدم را شدید تکون می ده. . . .

گاهی شاید یه کار خیلی بد بزرگ بکنی یا یه کار خوب خیلی بزرگ بکنی شاید نباید انتظار داشته باشی که در همون حین انجام دادن خودت و دلت یه تکون بزرگ بخوری نه! شاید باید منتظر اثرش باشی که بعدا قراره تو را یه تکون عظیم بده . . . .

ما همچنان بعد از دیدار رهبری و خاطرات اون روز داریم تکون عظیم می خوریم . . . . (البته بماند که توفیق اون دیدار بر می گرده به ماجرای ما و یک دوست و یک خونواده و یک امتحان . . . )