بسم الله
شنیدم ماهی حافظه اش در حد دو دقیقه است
برای همین از فضای تنگ خسته نمی شه
شاید ما آدم ها هم بعضی وقتا باید حافظه مون نسبت به یک سری وقایع مثل ماهی باشه
تا ما هم از در تنگ دنیا بودن خسته نشیم
ماهی بدون آب می میره
ولی ما آدما حواس مون نیست که ما هم بدون آب می میریم
ماهی حواسش به زندگی اش هست
چون زندگی اش جلوی چشم اش
ولی ما آدما یک عالمه غشا و پلک و پرده جلوی چشم مون هست
و هزار تا مرگ داریم برای همین باید این سؤال رو ازمون بپرسن
که "این روزها چقدر زندگی می کنیم؟"
آدم روح و جانش شاد می شه برای تلاش های فرهنگی دوستان
اجرکم عندالله
خدا داند
یاحق
